Απ’ τον Εζεκία στον… Νίκαρο

Θ Α  ΤΟ πούμε μ’ έναν άλλο τρόπο. «Δ-ι-α-χ-ρ-ο-ν-ι-κ-ό-ν»! Ίσως βοηθήσει στην εξαγωγή ωριμότερων συμπερασμάτων. Πάμε λοιπόν πίσω 29 χρόνια: Παρασκευή 29.11.1985 βράδι. Προεκλογική εκπομπή «Συνάντηση με τον Τύπο», στην μόνη τότε τηλεόραση του ΡΙΚ: Ανακρινόμενος ο τότε γ.γρ. ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου. Συντονιστής Ανδρέας Χατζήπαπας. Ανακρίνοντες δημοσιογράφοι, Κόκος Λεωνίδα («Αγών»), Άντρος Μιχαηλίδης («Ελευθεροτυπία»), Λάζ. Μαύρος («Κήρυκας»).

Ε Ν Θ Ε Ρ Μ Ο Σ  υπέρ της αποδοχής των Δεικτών Κουεγιάρ (γ.γρ.ΟΗΕ) για διαπραγματεύσεις λύσης, τότε, ο Εζεκίας (Ππάπης). Σε συμμαχία με Γλ. Κληρίδη – ΔηΣυ, εναντίον του «απορριπτικού» ΠτΔ Σπ. Κυπριανού:

– ΕΑΝ, τότε, κάποιος εκ των δημοσιογράφων δοκίμαζε να ρωτήσει τον γ.γρ. του ΑΚΕΛ αν θα τολμούσε να υποστηρίξει τις απαιτήσεις Ντενκτάς (α) για Εκ Περιτροπής Προεδρία, (β) Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς ή (γ) για την καθεστωτική πολιτική εξίσωση του 82% με το 18%, υπό τον μανδύα της «Πολιτικής Ισότητας των Δύο Κοινοτήτων», είναι 100% σίγουρο ότι:

– ΑΦΡΙΖΟΝΤΑΣ απ’ τον θυμό του, με τ’ ασπράδια του σάλιου του να τρέχουν απ’ τα χείλη του, θα εκτόξευε ακόμα και το χοντρό «πόξφαϊλ» που κρατούσε, στο κεφάλι του δημοσιογράφου! Το ΡΙΚ, που έχει στο αρχείο του την εκπομπή, ας την ξαναδείξει και θα το δείτε…

Θ Ε Λ Ο Υ Μ Ε  να θυμίσουμε το εξής: Τα πολιτικά κεκτημένα που διαδοχικά κέρδιζαν οι Τούρκοι στο Κυπριακό, κάθε φορά που επανήρχιζε η συμφέρουσα ΜΟΝΟ στους Τούρκους διαδικασία των «διακοινοτικών» συνομιλιών για την αποκαλούμενη «μόνη εφικτή λύση»:

Α Φ Ο Υ  ΕΙΣΕΠΡΑΞΑΝ τις «4 Κατευθυντήριες» της Δικοινοτικής, Διπεριφερειακής επί του εδάφους (με χάρτη) ομοσπονδίας, της συμφωνίας Μακαρίου – Ντενκτάς το 1977, την επαναβεβαίωσαν το 1979 με τη συμφωνία Κυπριανού – Ντενκτάς.

– Το 1990 με ΠτΔ τον Γ. Βασιλείου κατοχύρωσαν, στο Ψήφισμα 649/90 (παραγρ.3) του ΣΑ/ΟΗΕ, για 1η φορά, την είσπραξή τους για Διζωνική.

– Επί Βασιλείου εισέπραξαν επίσης 1η φορά και την «Πολιτική Ισότητα των Δύο Κοινοτήτων», με το Ψ.716/91 (παραγρ.4).

– Δεν τους αρκούσε ο όρος «κοινότητες». Απαιτούσαν την προαγωγή της κοινότητας σε συνιστών κράτος (κρατίδιο, πολιτεία, ομοσπονδιακή μονάδα, ή όπως αλλιώς διάολο θα σκαρφιζόντουσαν να το μασκαρέψουν οι πρόθυμοι να υποχωρήσουν). Το πέτυχαν με το Σχέδιο Ανάν. Αλλά το ανέτρεψε διά της Ψήφου του, Ιδιοχείρως και Αυτοπροσώπως (χωρίς… εκπροσώπους) ο Λαός.

– Το πέτυχαν, στο πολλαπλάσιο, με ΠτΔ τον Χριστόφια 23.5.2008: Συνεταιρισμός Δύο Συνιστώντων (όχι πλέον κοινοτήτων, αλλά:) Στέιτς. Ισότιμου καθεστώτος.

– Εισέπραξαν απ’ τον Χριστόφια και την τουρκική εκ περιτροπής προεδρία κ.ά. Παραταύτα, η «μόνη εφικτή – απ’ το 1977 – λύση» παρέμεινε… 37 χρόνια ανέφικτη!

Τ Ω Ρ Α, ΛΟΙΠΟΝ, ξαναδιαβάστε, μια προς μια, τις παραγράφους της Συμφωνίας Αναστασιάδη – Έρογλου. Και εντοπίστε:

(α) Πόσα απ’ τα παλαιόθεν κεκτημένα τους κατοχύρωσαν οι Τούρκοι και:

(β) Πόσα επιπρόσθετα εισέπραξαν. Με το «σωστό» ή το «μη σωστό»… περιεχόμενο…