Ε Ι Π Ε ΒΕΒΑΙΑ ο νέος Γενικός Εισαγγελεύς ότι δεν είναι ο «Αναμενόμενος Μεσσίας». Πλην όμως, στην άθλια κατάντια όπου βρίσκεται σήμερα το κράτος, το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να διακονήσει ως Μεσσίας στον τομέα εφ’ ώ ετάχθη. Για τα τρία σπουδαιότερα της αποστολής του: (α) Την ισονομία, (β) την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και (γ) την επικράτηση του κράτους δικαίου, που ο ίδιος ο κ. Κώστας Λ. Κληρίδης απαρίθμησε στην τελετή ανάληψης των καθηκόντων του.

Επειδή, όλως ιδιαιτέρως, στο ισχύον σύστημα της εν Κύπρω ρεππάπλικ και μέχρις ότου αυτό αναπτυχθεί σε πραγματική δημοκρατία, ο Γενικός Εισαγγελεύς είναι ζωσμένος μία μοναδική ρομφαία: Είναι ο απόλυτος άρχων των ποινικών διώξεων. Ρομφαία η οποία, μ’ ευτολμία, σοφία, σεμνότητα κι επιδεξιότητα χρησιμοποιούμενη, δύναται, συν τοις άλλοις, να διδάσκει, εμπράκτως διαπαιδαγωγούσα, τους πάντες και την ισονομία και την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και το κράτος δικαίου.

Ε Χ Ε Ι ΔΙΚΑΙΟ, ωστόσο, ο κ. Κ. Λ. Κληρίδης στην περί Μεσσία ρήση του, υπό την εξής έννοια: Ένας αδέκαστος Γεν. Εισαγγελεύς, όσο άψογος κι αν πασκίσει να είναι στην αποστολή του, δεν είν’ αρκετός από μόνος του. Το έργο δεν είναι ούτε μονόπρακτος μονόλογος, ούτ’ «ενός ανδρός αρχή», ακόμη κι αν «εκείνος δυνατός ων τω τε αξιώματι και τη γνώμη χρημάτων τε διαφανώς αδωρότατος γενόμενος κατείχε το πλήθος ελευθέρως, και ουκ ήγετο μάλλον υπ’ αυτού ή αυτός ήγε», όπως έγραψε αειθαλώς για τον επιφανέστερο Περικλή στο Β-65,8 ο Θουκυδίδης. Χρειάζονται, ταυτοχρόνως, πολλοί συνεργούντες ομόψυχα συνειδητοί Μεσσίες: Ο καθένας στον τομέα του. Κι αυτή είναι, καθ’ ημάς, η πιστή και ακριβής μετάφραση τής πρότασης που φρόντισε να εκφωνήσει, ανερχόμενος στο αξίωμα του, ο νέος Γεν. Εισαγγελεύς…

Π Ρ Ο ΠΑΝΤΩΝ και πάνω απ’ όλα, στην άκρως επικίνδυνη παρακμή όπου καταντήσαμε οι Έλληνες, εδώ και εν Ελλάδι, συνειδητοί Μεσσίες οφείλουμε κατεπειγόντως να καταστούμε όλοι οι πολίτες: Αναλαμβάνοντας επιτέλους τα ουσιωδέστερα καθήκοντα που αναλογούν σε πολίτες δημοκρατικού πολιτεύματος, εντολείς και συνάμα διαρκείς (όχι μόνο άπαξ ανά 5ετία στις κάλπες) ελεγκτές πάντων των εκλελεγμένων και διορισμένων εντολοδόχων. Και όχι πλέον μεμψιμοιρούντες, ανενεργοί και παθητικοί υπήκοοι, μιας αθλίως και ολιγαρχικώς κομματαρχούμενης ρεππάπλικ…

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Όπως οι κλοτσηδόν απελθόντες απ’ την εξουσία Χριστόφιας – ΑΚΕΛ, που αντί να κυβερνήσουν τους τραπεζίτες κυβερνήθηκαν απ’ αυτούς, σκαρφίστηκαν το ποταπό άλλοθι ότι «φταίνε μόνο οι τραπεζίτες», το ίδιο άραγε άλλοθι τεχνουργούν κι οι «επικοινωνιολόγοι» τής επισήμως ομολογούσας ΚΑΙ την αναξιοπιστία της, εξουσίας Αναστασιάδη ΔηΣυ – Επίσημου ΔηΚο – ΕυρωΚο, με «μόνο φταίχτη» τον διορισθέντα υπό του Χριστόφια Δ/κτη τής Κεντρικής Τραπέζης;